در روزهای اول ظهور ارزهای دیجیتال، تنها راه دسترسی به آن‌ها از طریق استخراج و ماینینگ، یا بوسیله خرید مستقیم از یک شخص دیگر بود. به همین خاطر هم افراد به فکر گزینه‌های ساده‌تر و امن‌تر دسترسی به رمز ارزها بودند. در این زمان بود که صرافی های ارز دیجیتال پا به عرصه گذاشتند.
اکنون از آن روزها زمان نسبتا زیادی می‌گذرد. طی دهه گذشته، شاهد ظهور صرافی های ارز دیجیتال (یا همان رمز ارز) با میلیاردها دلار حجم معاملاتی در سراسر دنیا بودیم.
آنچه در این مقاله می‌آموزید:
صرافی ارز دیجیتال یا (به طور دقیق‌تر) صرافی رمز ارز چیست؟
صرافی های ارز دیجیتال متمرکز و غیر متمرکز
نحوه تعیین قیمت در صرافی های ارز دیجیتال چگونه است؟
صرافی های رمز ارز چگونه کسب درآمد می‌کنند؟
دلیل تفاوت قیمت‌های جزئی در صرافی های مختلف چیست؟
ترید و معامله‌ی ارزهای دیجیتال را از کجا باید شروع کنید؟
بزرگترین صرافی های رمز ارز در سال ۲۰۲۰
صرافی ارز دیجیتال یا (به طور دقیق‌تر) صرافی رمز ارز چیست؟
از زمان پیداش اولین انواع ارز، بشر هم نیاز به معامله‌ی آن را برای تأمین مصارف روزمره و تأمین آینده‌ی خود احساس کرد. حال اینکه این نیاز یا برای کسب سود بود یا دریافت کالا. ترید (یا معامله) معمولا بین دو چیز بوده و از جایی به بعد همیشه یک یا حتی هر دو سمت آن معادله پول یا صورت‌هایی از پول بوده.
از جمله بازارهای مالی که مردم در آن به ترید خود پول با پول یا صورت‌های مختلف پول می‌پردازند، بازار فارکس است که به اسم فارکس (Forex) یا در لغت به «صرافی خارجی» (Foreign Exchange) شناخته می‌شود. البته ذات ارزهای دیجیتال نیازمند پلتفرم معاملاتی مخصوص به خود است و معمولا معامله‌ی ارزهای دیجیتال (رمزارزها) در بازار فارکس خیلی باب میل و ساده نیست. به همین دلیل ارزهای دیجیتال برای تبادل شدن و معامله و ترید، صرافی مخصوص به خود را لازم دارند؛ جایی که منحصرا برای پیچیدگی ارزهای دیجیتال ساخته شده باشد.
صرافی ارز دیحیتال یا DCE که کوتاه شده عبارت Digital Currency Exchange و دقیقا به همین معنای «صرافی ارز دیجیتال» است، سرویس یا پلتفرمی است که مشتریان را به ترید (معامله) رمز ارزها با دیگر منابع به شکل انواع ارزها، پول نقد فیات استاندارد (برای مثال ارز فیات ایران ریال است) یا دیگر ارزهای دیجیتال قادر می‌سازد. بسته به نوع صرافی، این صرافی ها امکان معامله رمز ارزها با یکدیگر، خرید و فروش کوین‌ها و تبدیل ارز فیات به ارز دیجیتال را فراهم می‌کنند؛ بعضی از صرافی‌های بزرگتر (مثل صرافی بایننس، که بزرگترین صرافی حال حاضر کریپتوکارنسی دنیاست) هم قابلیت ترید (معامله) فیات با ارز دیجیتال را فراهم می‌کنند و هم ترید یک ارز دیجیتال را با یک ارز دیجیتال دیگر.
صرافی های رمز ارزی تا حدودی شبیه به بورس سهام معمول هستند و تنها تفاوت آن‌ها، نحوه سودآوری تریدرهاست. در بورس، معامله گران دارایی‌ها را خرید و فروش می‌کنند تا بسته به نرخ تغییر قیمت آن‌ها سودآوری داشته باشند. اما در یک صرافی ارز دیجیتال، تریدرها از نرخ تبدیل فوق نوسانی جفت‌های رمزارزی در جهت سودآوری استفاده می‌کنند. با اینکه در بورس ساعات کاری ساعاتی مشخص از شبانه‌روز است و در بعضی روزها و زمان‌ها تعطیل است، اما صرافی های ارز دیجیتال ۲۴ ساعت شبانه روز، ۷ روز هفته و ۳۶۵ روز سال باز هستند.
در خیلی از صرافی های کریپتوکارنسی یا رمزارز (خصوصا نوع متمرکز آن‌ها)، کاربران جدید معمولا باید پیش از شروع به ترید (معامله)، فرایند احراز هویت (KYC) را تکمیل کنند. البته سطوح تائید هویت ممکن است متفاوت باشد و در برخی موارد، صرفا تائید ایمیل کفایت می‌کند اما در برخی موارد دیگر، ملزم به آپلود عکس پاسپورت هستید. این فرایندهای احراز هویت که به عنوان «مشتری‌ات را بشناس (Know Your Customer)» هم شناخته می‌شوند، در راستای تطبیق با سیاست‌های ضدپولشویی هستند.
نکته‌ی مهم: به دلیل تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران، ایرانیان در خیلی از صرافی های ارز دیجیتالی که KYC اجباری و در سطوح بالا دارند، نمی‌توانند اقدام به ترید کنند؛ از جمله‌ی این صرافی ها می‌توان از کوین بیس (Coinbase) و بیتمکس (Bitmex) که بیتمکس اخیرا فرآیند احراز هویتش را اجباری کرد، نام برد. در عوض صرافی بایننس که بزرگترین صرافی ارز دیجیتال در دنیاست، KYC اجباری ندارد و شهروندان ایرانی می‌توانند برای ترید ارزهای دیجیتال از این صرافی استفاده کنند. البته برای استفاده از این صرافی هم باید توجه داشته باشید که برای ترید در این صرافی هم نمی‌توانید از IP ایران استفاده کرده و باید با راه‌هایی که می‌دانید، IP خود را عوض کرده و (ترجیحا همیشه با یک IP ثابت) وارد بایننس شوید. این را هم بدانید که در صورت رعایت نکردن این موارد و احتیاط‌ها، احتمال بلوکه شدن اکانت و سرمایه‌تان در بایننس وجود دارد. یکی از خدماتی که اکسلایت به شما ارائه می‌کند تا احتمال رخ دادن اتفاقاتی از این دست به صفر نزدیک شود، سرویس ترمینال اکسلایت است؛ سرویسی که به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به تغییر IP و تنها با دادن دسترسی عمومی اکانتتان (API Key و Secret Key) به اکسلایت، در ترمینال اسکلایت دست به ترید بزنید تا دقیقا هر کاری که در این ترمینال انجام می‌دهید، در اکانت بایننستان انجام شود.
لازم به ذکر است که امکاناتی که ترمینال ترید اکسلایت به شما می‌دهد، بسیار شبیه به ترمینال ترید بایننس است و حتی از آن هم کامل‌تر و کاربردی‌تر است. در صورتی که در این باره سوالی دارید می‌توانید از چت سایت یا سایر راه‌های ارتباطی اکسلایت، آن را از ما بپرسید تا در اسرع وقت شما عزیزان را راهنمایی کنیم.
یکی دیگر از راه‌هایی که برای شما هم زمان را ذخیره می‌کند و هم سودآوری‌تان را بیشتر می‌کند و همچنین احتمال بلوکه شدن اکانتتان را نزدیک به صفر می‌کند، استفاده از سرویس کپی تریدینگ اکسلایت است. در این سرویس شما تحلیلگر یا ترید حرفه‌ای خود را، با توجه به کارنامه‌ی عملکردش در پلتفرم اکسلایت انتخاب کرده، اشتراکش را خریداری می‌کنید و در مدتی که شما آن اشتراک را دارید، هر تریدی که آن تریدر حرفه‌ای (Pro Trader) انجام دهد عینا و در همان لحظه برای شما کپی می‌شود. در این سرویس شما حتی نیاز ندارید تا برای انجام ترید که کاری بسیار زمانبر و پراسترس است، وقت بگذارید. در صورتی که درباره‌ی این سرویس هم سوالی دارید، بی‌درنگ با ما مطرح کنید. خوشحال می‌شویم راهنمایی‌تان کنیم.
صرافی های ارز دیجیتال متمرکز و غیر متمرکز
از نظر سلسله مراتب و روند اداری، دو نوع صرافی داریم که به نام متمرکز (Centralize) و غیر متمرکز (Decentralize) شناخته می‌شوند:
| صرافی متمرکز | صرافی غیر متمرکز |
| اداره توسط یک شرکت انتفاعی، که توسط ساختار دریافت کارمزد پلتفرم مربوطه، کسب درآمد می‌کند. | عدم وابستگی به خدمات سوم شخص |
| کنترل وجوه توسط صرافی | کنترل وجوه کاربران، کمتر در معرض دستکاری قیمت و دیگر فعالیت‌های کلاهبردارانه معاملاتی قرار دارد. |
| عدم ناشناسی – نیاز به احراز هویت | ناشناسی – عدم نیاز به احراز هویت |
| انجام تراکنش‌ها بوسیله مکانسیم تهیه و تائید شده توسط یک مقام مرکزی، که فعالیت‌های روزانه نظیر نگهداری، تامین امنیت و رشد را نظارت می‌کند. | انجام معاملات به صورت مستقیم و همتابه‌همتا بین کاربران از طریق یک فرایند خودکار |
| درگاه فیات است. | درگاه فیات نیست. |
| قرارگیری در معرض سرقت و خرابی سرور. | عدم قرارگیری در معرض سرقت و خرابی سرور. |
| لیکوئیدیتی (نقدینگی) بالا | نقدینگی پایین |
نحوه تعیین قیمت در صرافی های ارز دیجیتال چگونه است؟
یکی از سوء تفاهم‌های موجود در رابطه با صرافی های ارز دیجیتال این است که آن‌ها قیمت‌ها را تعیین می‌کنند. اما این طرز تفکر درست نیست. هیچ قیمت جهانی و رسمی برای ارزهای دیجیتال وجود ندارد.
نرخ تبادل یک ارز دیجیتال، عموما به فعالیت خریدارن و فروشندگان آن بستگی دارد، اما عوامل دیگری نیز می‌توانند بر قیمت تاثیرگذار باشند. قیمت‌ها بسته به فعالیت خرید و فروش در هر کدام از این صرافی ها متفاوت هستند.
هر صرافی، قیمت را بر اساس حجم معاملاتی، عرضه و تقاضای کاربران خود تعیین می‌کند. به این معنا که هرچه تبادل بیشتر باشد، قیمت‌های متناسب با بازار بیشتری دریافت می‌کنید. هیچگونه قیمت عادلانه یا ثابتی برای بیت کوین یا هر ارز دیجیتال دیگری وجود ندارد و همیشه این بازار است که آن را تعیین می‌کند.
صرافی های رمز ارز چگونه کسب درآمد می‌کنند؟
صرافی ها از روش‌های گوناگونی کسب درآمد می‌کنند که محبوب‌ترین آن‌ها به ۴ روش زیر است: کمیسیون، کارمزد لیست کردن ارزهای جدید، بازار سازی (Market Making) یا همان تامین نقدینگی و جمع‌آوری سرمایه برای عرضه اولیه صرافی (IEO)، عرضه توکن اوراق بهادار (STO) و عرضه اولیه سکه (ICO).
کمیسیون – کارمزد معاملاتی
رایج‌ترین راه کسب درآمد صرافی ها (چه رمز ارزی و چه سنتی)، از طریق دریافت کمیسیون است. این کمیسیون‌ها جهت تسهیل خدمات بین خریداران و فروشنگان پرداخت می‌شوند. کمیسیون‌ها بخاطر هزینه معاملاتی پایینی که حجم بالایی در پی دارند، حتی تا کف ۰/۱ درصد هم تعیین می‌شوند.
کارمزد لیست کردن ارز جدید
بخاطر رقابت، صرافی های تازه تاسیس طی مراحل اولیه شکل‌گیری خود با مشکل حجم پایین دست و پنجه نرم می‌کنند. از این روز، به منبع دیگری برای درآمدزایی نیاز دارند. بسیاری از صرافی ها برای کسب درآمد، خدمات عرضه و لیست کردن کوین و توکن را هم ارائه می‌دهند. از طریق سازماندهی عرضه اولیه صرافی (IEO)، عرضه اولیه اوراق بهادار (STO) و عرضه اولیه سکه (ICO)، صرافی های ارز دیجیتال نیز درصدی از وجوه جمع‌آوری شده را از این عرضه‌های اولیه دریافت می‌کنند.
بازار سازی (تامین نقدینگی) یا Market Making
یکی دیگر از راه‌های درآمدزایی برای صرافی های رمز ارزی، ایجاد بازار یا نقدینگی برای یک ابزار مالی خاص است. در خالص‌ترین حالت ممکن، بازار سازی شامل خرید و فروش یک دارایی دیجیتال در قیمتی کمی بالاتر از نرخ معامله شده آن دارایی در یک بورس سهام است. زمانی که معامله‌ای در این صرافی اتفاق می‌افتد، آن معامله در صرافی دیگری مبادله می‌شود تا معامله قبلی جبران شده و این تفاوت قیمت، همان سودی است که صرافی برای خود ایجاد می‌کند. این تکنیک خصوصا زمانی جواب می‌دهد که به صورت خودکار بوده و در بازارهایی انجام شود که فاصله بین قیمت خرید و فروش زیاد است.
جمع‌آوری سرمایه برای عرضه اولیه صرافی
یکی دیگر از روش‌های افزایش درآمد، تجهیز پلتفرم ارز دیجیتال به ماژول‌های عرضه اولیه صرافی است که به دیگر شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا توکن‌های خود را در آن بفروشند. در این حالت، صرافی مورد نظر به عنوان انباری عمل می‌کند که افراد پیش از ورود به آن ژتون‌هایی را خریداری می‌کنند. البته نویسندگان اوراق قرارداد هم در ازای دارایی‌های دیجیتال دیگری نظیر بیت کوین یا اتریوم، توکن دریافت می‌کنند.
حالا تبادلات در این روند چگونه سودآوری ایجاد می‌کند؟ زمانی که یک صرافی وجوه را از طرف شرکتی که قصد جمع‌آوری سرمایه دارد دریافت می‌کند، درصدی از کل سرمایه را به عنوان کمیسیون برمی‌دارد. بسته به مقدار نهایی، این درصد هم ممکن است دریافتی هنگفتی برای صرافی رقم بزند.
دلیل تفاوت قیمت‌های جزئی در صرافی های مختلف چیست؟
به دلیل اینکه صرافی‌های ارز دیجیتال به طور مستقل از هم فعالیت می‌کنند، به دلیل عرضه و تقاضا و خرید و فروش‌های در حال انجام در هر صرافی قیمت هر ارز دیجیتال قدری متفاوت است و نهایتا قیمت‌های جهانی از برآیند قیمت‌های مختلف در صرافی‌های مختلف بدست می‌آید. لازم به ذکر است که تفاوت قیمت‌ها در صرافی‌های مختلف بسیار جزئیست؛ به این دلیل که در صورت وجود اختلاف قیمت قابل توجه در صرافی‌های مختلف، معامله گران بسیاری برای کسب سود به آن صرافی هجوم برده و قیمت مجددا متعادل می‌شود.
همانطور که در بالا گفتیم، در هر صرافی، قیمت بیت کوین و باقی ارزهای دیجیتال در نسبت با حجم معاملات و عرضه و تقاضا محاسبه می‌شود. این بدان معنیست که هر چه یک صرافی بزرگتر باشد، قیمت واقعی‌تر و نزدیک‌تری نسبت به قیمت جهانی به دست می‌آید. بعضی از افراد با خرید و فروش همزمان بین صرافی‌های مختلف کسب سود می‌کنند که به این کار آربیتراژ (Arbitrage) می‌گویند.
ترید و معامله‌ی ارزهای دیجیتال را از کجا باید شروع کنید؟
اولین کار این است که یک صرافی ارز دیجیتال برای معامله ارزهای دیجیتال (رمزارزهای) خود پیدا کنید. پیش از ثبت نام در صرافی مورد نظر حتما اعتبار، نرخ تبدیل، شهرت و امنیت آن را بسنجید. پیشنهاد ما در زمان نگارش این مقاله، ترید در بزرگترین صرافی ارز دیجیتال دنیا یعنی صرافی بایننس (Binance) است. همچنین لازمه‌ی ورود به دنیای ترید این است که ارز دیجیتال داشته باشید تا با انتقال آن ارز دیجیتال به اکانت صرافی خارجی‌ای که انتخاب کردید بتوانید ترید کنید. اگر رمزارز ندارید، باید از صرافی هایی که در آن‌ها امکان ترید ارز فیات (مثل ریال) با کریپتو وجود دارد ارز دیجیتال بخرید. اگر ایرانی هستید، به دلیل محدودیت‌هایی که برای ایرانیان وجود دارد، راه خرید ارز دیجیتالتان از طریق صرافی های ارز دیجیتال ایرانیست. پس از انتخاب صرافی رمز ارز مورد نظر، مراحل ثبت نام و احراز هویت را تکمیل نمائید. (در رابطه با احراز هویت یا همان KYC، نکته‌ای را که بالاتر و در همین مقاله گفتیم را در نظر داشته باشید).
برای شناخت بیشتر ترید (معامله) رمزارزها و یادگیری آن با جزئیات بیشتر، یادگیری نحوه ثبت نام و احراز هویت پیشنهاد می‌کنیم مقاله آموزش ترید ارزهای دیجیتال را مطالعه کنید.
مورد بعدی قوانین صرافی هاست. حتما قانونی بودن بیتکوین، بلاک چین و تکنولوژی ارزهای دیجیتال را در کشور یا منطقه‌ای که در آن زندگی می‌کنید بررسی کنید.
تا سال ۲۰۱۶، چندین صرافی ارز دیجیتال که در بخش اتحادیه اروپا فعالیت می‌کردند، مجوز خود را تحت بخشنامه خدمات پرداخت و بخشنامه پول الکترونیک اتحادیه اروپا کسب کردند. البته کفایت چنین مجوزهایی برای فعالیت صرافی های رمز ارزی هنوز از نظر قضایی بررسی نشده است. مجلس و پارلمان اروپا اعلام کرده‌اند که برای تصویب قوانین سخت‌گیرانه‌تر مربوط به پلتفرم های رمز ارزی، نظارت‌های خود را آغاز خواهند کرد.
در سال ۲۰۱۸، کمیسیون بورس و اوراق بهادرار آمریکا (SEC) اظهار داشته بود که «اگر پلتفرمی خدمات ترید (معامله) دارایی‌هایی دیجیتالی را ارائه دهد که از نوع اوراق بهادار بوده و بر اساس تعریف قوانین امنیتی فدرال، در قالب واسطه تبادل فعالیت کند، ملزم به ثبت مشخصات خود به عنوان یک بورس ملی در کمیسیون بورس و اوراق بهادار بوده و در غیر این صورت، معاف از ثبت مشخصات خود است.» کمیسیون معاملات آتی کالا (CFTC) اکنون اجازه معامله مشتقات رمز ارزی به صورت عمومی را صادر کرده است.
در میان کشورهای آسیایی، ژاپن پرچمدار این حوزه بوده و قوانین آن، نیاز به کسب مجوز ویژه از سازمان خدمات مالی (Financial Services Authority) برای فعالیت صرافی های ارز دیجیتال را الزامی کرده است. اما چین و کره موضع خصمانه‌تری داشته و کشور چین، فعالیت ماینرهای بیت کوین را ممنوع و حساب کاربران را مسدود کرده است. استرالیا هم با اینکه هنوز مقررات قطعی خود را در رابطه با ارزهای دیجیتال اعلام نکرده، اما شهروندان این کشور ملزم به افشای دارایی‌های دیجیتال خود برای تعیین مالیات بر درآمد هستند.
بزرگترین صرافی های رمز ارز در سال ۲۰۲۰
کوین مارکت کپ (CoinMarketCap)، بزرگترین صرافی های ارز دیجیتال از نظر حجم معاملات و درآمدهای تخمینی را معرفی کرد. بر اساس این رتبه‌بندی، ۳ صرافی برتر حوزه رمز ارزها بایننس (Binance)، هیوبی (Huobi) و بای بیت (ByBit) هستند. دیگر داده‌های این نظرسنجی، تجربه و انتظارات تریدرهای حوزه ارزهای دیجیتال را در برخورد با صرافی های رمز ارزی نشان دادند. امنیت و کارمزد بالای معاملات، دو مورد از مهمترین نگرانی‌های کاربران بشمار می‌رفتند. این صرافی ها، تقریبا جدید بوده و به صورت خصوصی اداره می‌شوند. برخی از آن‌ها نیز اطلاعات پایه‌ای نظیر اسامی مالکان، داده‌های مالی یا حتی محل استقرار کسب و کار خود را گزارش نمی‌کنند.
محل استقرار صرافی های ارز دیجیتال
بایننس (Binance) – مالت
بیتمکس (Bitmex) – سیشل
بای بیت (ByBit) – سنگاپور
آپ بیت (Upbit) – کره جنوبی
هیوبی (Huobi) – سنگاپور
بیت هامب (Bithumb) – کره جنوبی
اکی اکس (OkEx) – مالت
بیتفینکس (Bitfinex) – هنگ کنگ
کوین بیس (Coinbase) – ایالات متحده آمریکا
بیت استمپ (Bitstamp) – لوکزامبورگ
کراکن (Kraken) – ایالات متحده آمریکا
لازم به ذکر است که در نوشتن این مقاله، از سایت Gatehub هم کمک گرفته‌ایم.
در صورت داشتن هر نوع سوالی، از طریق چت سایت یا باقی راه‌های ارتباطی،بی‌درنگ آن را از ما بپرسید.
دیدگاهتان را بنویسید